بازی Uncharted 4: A Thief’s End – پلی استیشن 4

Uncharted 4: A Thief’s End، بازی که دنیای گیم مدت ها انتظارش را می کشید، بعد از چند بار تاخیر، ۲۱ اردیبهشت عرضه شده است. بازی که تا اینجا از طرف اکثر تحلیلگران بازی های ویدیویی و گیمرها تحسین شده و به یکی از بزرگترین عناوین تاریخ بازی های ویدیویی تبدیل شده است.
داستان بازی ۳ سال بعد از Uncharted 3: Drake’s Deception جریان دارد. Nathan Drake ماجراجویی برای یافتن گنج را کنار گذاشته است. اما این شرایط با پیدا شدن سر و کله ی برادر Nathan خیلی دوام نمی آورد. سم از نیتن می خواهد تا او را در نجات زندگی اش کمک کند و پیشنهاد ماجرا جویی جدیدی را به دریک می دهد که می تواند رد کند.
برای پیدا کردن گنج گم شده ی Captain Henry Avery، سم و نیتن راهی Libertalia می شوند. شهری خیالی در اعماق جنگل های ماداگاسکار. بازیکنان در Uncharted 4: A Thief’s End به ماجاجویی در مناطق شهری، جنگل ها و کوهستان های برفی می پردازند تا به این گنج دست پیدا کنند.

وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم و سراغ بازی‌های قدیمی‌تر می‌رویم، خیلی راحت جای پای استودیو ناتی‌ داگ در شکل‌گیری خاطرات‌مان از بازی‌های ویدیویی را حس می‌کنیم؛ از آن کِراش‌ِ دوست‌داشتنی تا جک و دکستری که تأثیر زیادی روی بازی‌های هم‌سبک خود داشتند. حالا در زمان سفر کنیم و به روزی برسیم که این استودیو برای اولین بار نِیتِن دریک را به شخصیت‌های بی‌شمار بازی‌های ویدیویی اضافه کرد.

نِیتِن نه قهرمان است و نه ضدقهرمان؛ نمی‌توانیم او را در هیچ کدام از این دو دسته قرار دهیم. نِیتِن دریک بیشتر به یک شخصیت خاکستری شبیه است که در آنِ واحد می‌تواند هم خوب باشد و هم بد. بی‌هیچ شکی، نِیتِن در ذهن طرفدارانش شخصیت خوبی دارد، اگرچه بدون درنگ دشمنان را می‌کشد و دنبال دزدیدن گنج‌های معروف دنیا می‌رود اما دوست‌داشتنی است. بامزه است و البته نترس. وقتی نِیتن در نسخه‌ی اول بازی سراغ گنج اِلدورادو رفت، شاید کمتر کسی فکر می‌کرد داستان دزدیدن گنج‌های معروف و آغاز قصه با گشتن دنبال تابوت جدش یعنی سِر فرانسیس دريک آن‌قدر معروف و محبوب شود تا به یکی از بهترین سری بازی‌های متولد شده در نسل هفتم کنسول‌های خانگی تبدیل شود.

درِيک پس از یافتن اِلدورادو به نِپال و هیمالیا رفت، سراغ شهر گمشده شامبالا را گرفت و درخت زندگی را پیدا کرد. همینجا بود که نِیتن، النا فیشر و کِلویی مثلث عشقی را ترتیب دادند. باز هم زمان را جلو می‌بریم.

آنچارتد ۴ را شاید بتوان شیرین‌ترین و به‌صرفه‌ترین ۶۰ دلاری دانست که می‌توانید در زندگی خود خرج کنید. سرانجامِ یک دزد می‌تواند هر فردی را گیمر و عاشق بازی‌های ویدیویی کند. آخرین داستان نِیتِن و شخصیت‌های کوچک و بزرگ مجموعه آنچارتد آن‌چنان در تعامل با هم و کامل هستند که مانند طعنه زدن به بلاک‌باسترهای هالیوود می‌ماند.  آنچارتد ۴ ارزش این همه صبر را داشت. سرانجامِ  یک دزد؛ هیجان‌انگیز، شخصی،‌ داستان‌محور،‌ سینمایی و بدون هیچ‌شکی؛ یکی از ماندگارترین بازی‌های نسل هشتم خواهد بود. بازی‌ای که می‌تواند تا مدت‌ها روی دیگر بازی‌ها تاثیر بگذارد و باعث پیشرفت بازی‌های اکشن-ماجرایی سوم شخص شود. آنچارتد ۴ نشان می‌دهد چطور می‌توان بازی‌ای ساخت که روایت و داستان‌سرایی بی‌نقصی داشته باشد. در عین آرام بودن، پرآشوب باشد و البته، چقدر می‌توان خانواده را دوست داشت و برای آن‌ها هر کاری کرد